zaterdag 16 juni

Vanochtend weer eens erg vroeg op. Het grootste gedeelte van de gasten trouwens ook, de kinderen liepen al flink lawaai te maken, en niemand die er iets van zei. Dit is af en toe echt het land van: als jij ergens last van hebt, dan is het jouw probleem!

Tentje ingepakt en besloten om te gaan ontbijten bij de Goblins. We waren de eersten want het park was nog niet open. Maar omdat de camping binnen de grenzen ligt, rij je er zo heen.
Albert heeft koffie gezet en ik heb foto’s lopen maken..

Na het ontbijt reden we tegen 7.45 het park weer uit.

Op weg naar de volgende bestemming deden we Little Egypt nog even aan:
Little Egypt is een klein en makkelijk bereikbaar gebied. Wie in Utah op de SR 95 onderweg is, of in Hanksville logeert, zou deze locatie moeten bezoeken.
De rotsformaties in Little Egypt lijken op die in Goblin Valley, ze zijn echter niet vrijstaand maar hangen tegen een rotswand aan. Hun warme rode kleur is met een zeer mooie witte band doortrokken.

Erg leuk gebied om even te stoppen, ik had ooit een mooie foto gezien en ik heb hem nu zelf ook kunnen maken.

Na Little Egypt reden we door het gebied van de Glen Canyon, ook weer erg mooie uitzichten en prachtige rotspartijen. De Colorado stroomt hier ook doorheen.

Vlak voor de Moki Dugway zijn we even afgeslagen om naar Muley Point te rijden, je hebt hier een prachtig uitzicht over de Gooseneck SP. Bij goed weer zie je in de verte ook Monument Valley liggen (30 mile verderop) Wel leuk om een keer te doen, maar het zicht was niet geweldig.

Toen de Moki Dugway, een gravelweg met een daling van 10%, af en toe wat smal en vreselijk leuk om te rijden. Als je achterom kijkt kan je niet ontdekken waar hij loopt, net alsof hij volledig verstopt is. Ook helemaal beneden zie je hem niet.

Na de Moki Dugway volgde de Valley of the Gods:
De Valley of the Gods bevindt zich noordelijk van Mexican Hat, het ligt in de spitse driehoek tussen de SR 163 en de SR 261. Een 26 km lange zandweg kronkelt zich door de rood oplichtende bergformaties. De zandsteenmonolieten lijken op die in Monument Valley, maar ze zijn dunner en niet zo enorm.

Een behoorlijk washborded weg, maar daar had Albert iets op gevonden: als je harder dan 30 mile (46 km) rijdt, dan voel je het minder. Met die snelheid werd het net een kermisattractie want er zitten behoorlijke dips in de weg en dan een paar achter elkaar. Op het eind probeerde hij nog even harder dan 40 mile, maar toen brak de auto van achteren uit. We hebben een 4 wheel drive, maar hebben tot nu alles met achterwielaandrijving gedaan. De Valley of the Gods is een erg leuke route om te doen, mooie monolieten, veel loshangende stukken rotsen waarvan je denkt dat ze elk moment kunnen gaan vallen.

Toen op naar Gouldings Campground, helaas was ons plekje van vorig jaar al bezet, maar we hebben nu ook een mooi plekje, er zit zelfs stroom! We hebben een prachtig uitzicht op Monument Valley en wachten dn ook weer met spanning de zonsondergang af, want die is hier prachtig! Ik heb nog geen grote spinnen gezien hier, maar wel grote hagedissen :)

Wat ook erg vermakelijk is om naar te kijken zijn beginnende kampeerders: er zijn hier 2 duitse stellen die tentkamperen. Beide tenten staan alleen maar vast met 4 kleine harinkjes (die bij de tent geleverd worden) De eerste tent was al omgewaaid en we hopen nu op wat meer wind…..(leedvermaak)

Morgen naar Page via de Blue Canyon.

Vandaag gereden: 215 mile.