zondag 25 mei

Na een prima ontbijt stond de taxi naar het vliegveld klaar. Het was erg rustig en we waren er gelukkig snel. Eigenlijk moet je 3 uur van te voren aanwezig zijn, maar ons ontbijt ging pas open om 8 uur en aangezien het zondag was hebben we de gok maar genomen. We hadden al online ingecheckt en het lukte prima. Safety vragen beantwoorden, koffer afgeven, door de douane, shag kopen en de extra controle duurden nog gen uur. We hebben maar even moeten wachten en toen konden we boarden.

De vlucht vertrok 25 minuten te laat, ze hadden nog even een band moeten wisselen dus dat gaf wat vertraging. Dit haalden we weer in en al voor 1 uur waren we op Chicago, Snel op naar de Costums, We hadden ons voorbereid op minimaal een half uur om hier door te komen, maar het ging razendsnel. Ik schat dat we binnen 20 minuten onze koffer al weer hadden afgegeven voor de volgende vlucht!

Met voldoende tijd op de klok op naar de volgende vlucht.
Deze vlucht zat bijna helemaal vol, maar wij hadden toch het geluk dat er niemand op de derde stoel zat, dus wat meer ruimte. Normaal duurt deze vlucht 4 uur, maar blijkbaar hadden we de wind mee en we stonden een uur eerder al op Las Vegas.

Op naar Alamo voor de auto! Wat was ik blij dat we niet bij Dollar gehuurd hadden, daar stond me toch een rij! Nu konden we bij een self-kiosk gewoon onze overeenkomst printen en een auto uit gaan zoeken. Er stonden niet erg veel auto’s, we hebben natuurlijk ook wel wat eisen: 4wd of awd, high clearance, een reservewiel, genoeg ruimte voor de spullen….het is een Hyundai Santa Fe Sport geworden.

Binnen een minuut of 5 waren we op de Strip, parkeren bij Excalibur was wat lastig. Het is erg druk omdat het Memorial-Day weekend is. Inchecken voor de kamer ging wel weer snel en in ruil voor een sleutelhanger met klompjes hebben we een gratis upgrade naar een view-room. Het uitzicht is erg mooi, vooral als het donker is.

We hebben nog even gegokt en wat gegeten en zijn toen maar gaan slapen. Omdat je de hele tijd in het daglicht blijft wordt je niet echt moe, maar kom je in een rare waas. We hebben gewoon 22 uur daglicht gehad, Dit was ook onze eerste keer landen op Vegas in daglicht.
Om 3 uur, midden in de nacht, ben ik wakker geworden, kan niet meer slapen. Dus er maar uit en dit verhaaltje typen. Albert is inmiddels ook wakker en verteld net hoe mooi Amerika is: we zouden nu ook gewoon alvast boodschappen kunnen gaan doen want de Walmart is altijd open.

Vandaag gaan we boodschappen doen, naar de Outlet voor wat kleding en ons even melden bij Clay, de tatoeëerder, waar Albert al een afspraak heeft staan voor 20 juni. Als we nog tijd overhebben dan misschien het zwembad ook nog even bezoeken want het wordt hier een graad of 103 Fahrenheit.