donderdag 08-10-2009
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Albert en Lyan
09 Oktober 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Donderdag 08-10-2009
We hebben een warme nacht gehad in Apache-Junction, achteraf hadden we dus in de tent gekund, maar er hingen rare wolken dus het zekere voor het onzekere maar genomen! Blijft raar, 200 kilometer verderop vriezen je oren eraf en hier was het warm. We denken te weten hoe dit komt: Apache Junction ligt vrij laag (3000 feet) terwijl Christopher Creek wel op 7000 feet ligt en hoe hoger, hoe kouder!
Vrij vroeg opgestaan (het lijkt wel werk) en eerst de auto op orde gebracht.
Alles wat we niet meer nodig hebben ingeleverd bij de mevrouw van de KOA, die brengen het naar het Salvation Army.
1 koffer is inmiddels ingepakt, hoeft de auto pas weer uit op het vliegveld en we hadden al een extra tas gekocht en daar zitten de slaapzakken nu in.
Zoals het er nu uitziet past alles weer in de koffers.
We hebben trouwens weer iets bijgeleerd: die cactussen die eruitzien als een kapstok, die zijn al heel erg oud. We lazen dat als ze 30 feet (90 cm) zijn, ze al tussen de 20 en 30 jaar oud zijn. De meesten die je ziet halen met mak tussen de 5 en 6 meter, dus die moeten gewoon al wel 150 jaar of ouder zijn!!!
Vandaag Montezuma Castle:
Zuidelijke Sinagua boeren zijn in 1100 na Christus begonnen met de bouw van dit 5 verdiepingen hoge bouwwerk met 20 kamers.
Het bouwwerk staat op 100 feet hoogte in een rots.
Rechts ernaast staat ook gedeeltelijk in de rots Castle A, ooit een imposant bouwwerk van 6 verdiepingen hoog en met 45 kamers. Deze is later gebouwd.
De oorspronkelijke bewoners hebben hier tot het jaar 1400 gewoond, toen begonnen ze langzaam weg te trekken, niemand weet waarheen en waarom, maar na 50 jaar stond het helemaal leeg en begon het verval.
De naam Montezuma komt uit het Azteeks, de latere bewoners van de vallei dachten dat dit een bouwwerk van de Azteken was.
Het park zelf is vrij klein, er is 1 grote rotswand, en daar staan beide Castle’s.
Als je het ziet dan vraag je je af hoe deze mensen geleefd hebben zo halverwege een rots.
Toen we een paar dagen geleden in Mesa Verde liepen, had onze personal guide ons al gewezen op de problemen om zo te wonen, bijvoorbeeld: alles moet via trapjes omhoog en naar beneden, je moet je kinderen leren om niet over de rand te vallen, het was zeer klein, enz, enz....
Het is voor ons bijna niet te begrijpen dat de mensen zo konden leven....
Toen door naar Sedona:
Sedona bevindt zich in een vallei die, qua hoogte, ongeveer halverwege het noordelijke gelegen Colorado Plateau en de zuidwestelijk gelegen Sonoran Desert ligt. De fameuze rode rotsen zijn gevormd in een rotslaag die bekend staat als de Schnebly Hill Formation. Deze rots soort, die bestaat uit oranje- en rood gekleurd zandsteen, komt alleen maar in deze omgeving voor. Door de vruchtbare bodem en de aanwezigheid van voldoende water groeien hier veel bomen, cactussen en andere planten. Het vele groen vormt een erg mooi contrast met de rode rotsen.
Prachtige uitzichten, dat rood heeft toch iets speciaals.
We zien zoveel dat ik volgens mij de helft alweer vergeten ben en de foto’s moet terugkijken om me dingen te herinneren, elke dag zoveel indrukken, mijn harde schijf begint vol te raken!
We zitten nu in Williams, aan de route 66, het oude wilde westen.
Allemaal winkeltjes in oude stijl, oude auto’s, oude dinky-toys, oude benzine-pompen, zo oud dat ik ze niet eens heb meegemaakt (mijn vader had een garage met een shell-pomp) oude reclame-borden (heb er 1 gekocht, kon het niet laten)
Het is net alsof je terug bent in de tijd hier, maar dat hadden we vorig jaar ook al ervaren hier aan de route 66.
Het was vorig jaar zo leuk, dat we dit stuk morgen gewoon weer gaan doen!
Morgen naar de Grand Canyon, we moeten tegen half 11 inchecken voor de helikopter-vlucht over de North-rim en dan naar Laughlin, een gok stadje net over de grens van Nevada. Hotel is al geboekt. En dan zullen we eens kijken of de jackpot valt, want dan blijven we nog wat langer weg :)
We slapen vrijdag en zaterdag in Laughlin, misschien gaan we nog naar Lake Havasu City, want daar hebben ze de oude London Bridge over een rivier liggen.
Misschien is dit het laatste verslag eerst, want we hebben geen idee of er in Laughlin en Las Vegas free wifi te vinden is. We gaan echter wel op zoek, maar dat merken jullie dan vanzelf wel.
Anders komen de laatste verslagen pas over een week.
We hebben een warme nacht gehad in Apache-Junction, achteraf hadden we dus in de tent gekund, maar er hingen rare wolken dus het zekere voor het onzekere maar genomen! Blijft raar, 200 kilometer verderop vriezen je oren eraf en hier was het warm. We denken te weten hoe dit komt: Apache Junction ligt vrij laag (3000 feet) terwijl Christopher Creek wel op 7000 feet ligt en hoe hoger, hoe kouder!
Vrij vroeg opgestaan (het lijkt wel werk) en eerst de auto op orde gebracht.
Alles wat we niet meer nodig hebben ingeleverd bij de mevrouw van de KOA, die brengen het naar het Salvation Army.
1 koffer is inmiddels ingepakt, hoeft de auto pas weer uit op het vliegveld en we hadden al een extra tas gekocht en daar zitten de slaapzakken nu in.
Zoals het er nu uitziet past alles weer in de koffers.
We hebben trouwens weer iets bijgeleerd: die cactussen die eruitzien als een kapstok, die zijn al heel erg oud. We lazen dat als ze 30 feet (90 cm) zijn, ze al tussen de 20 en 30 jaar oud zijn. De meesten die je ziet halen met mak tussen de 5 en 6 meter, dus die moeten gewoon al wel 150 jaar of ouder zijn!!!
Vandaag Montezuma Castle:
Zuidelijke Sinagua boeren zijn in 1100 na Christus begonnen met de bouw van dit 5 verdiepingen hoge bouwwerk met 20 kamers.
Het bouwwerk staat op 100 feet hoogte in een rots.
Rechts ernaast staat ook gedeeltelijk in de rots Castle A, ooit een imposant bouwwerk van 6 verdiepingen hoog en met 45 kamers. Deze is later gebouwd.
De oorspronkelijke bewoners hebben hier tot het jaar 1400 gewoond, toen begonnen ze langzaam weg te trekken, niemand weet waarheen en waarom, maar na 50 jaar stond het helemaal leeg en begon het verval.
De naam Montezuma komt uit het Azteeks, de latere bewoners van de vallei dachten dat dit een bouwwerk van de Azteken was.
Het park zelf is vrij klein, er is 1 grote rotswand, en daar staan beide Castle’s.
Als je het ziet dan vraag je je af hoe deze mensen geleefd hebben zo halverwege een rots.
Toen we een paar dagen geleden in Mesa Verde liepen, had onze personal guide ons al gewezen op de problemen om zo te wonen, bijvoorbeeld: alles moet via trapjes omhoog en naar beneden, je moet je kinderen leren om niet over de rand te vallen, het was zeer klein, enz, enz....
Het is voor ons bijna niet te begrijpen dat de mensen zo konden leven....
Toen door naar Sedona:
Sedona bevindt zich in een vallei die, qua hoogte, ongeveer halverwege het noordelijke gelegen Colorado Plateau en de zuidwestelijk gelegen Sonoran Desert ligt. De fameuze rode rotsen zijn gevormd in een rotslaag die bekend staat als de Schnebly Hill Formation. Deze rots soort, die bestaat uit oranje- en rood gekleurd zandsteen, komt alleen maar in deze omgeving voor. Door de vruchtbare bodem en de aanwezigheid van voldoende water groeien hier veel bomen, cactussen en andere planten. Het vele groen vormt een erg mooi contrast met de rode rotsen.
Prachtige uitzichten, dat rood heeft toch iets speciaals.
We zien zoveel dat ik volgens mij de helft alweer vergeten ben en de foto’s moet terugkijken om me dingen te herinneren, elke dag zoveel indrukken, mijn harde schijf begint vol te raken!
We zitten nu in Williams, aan de route 66, het oude wilde westen.
Allemaal winkeltjes in oude stijl, oude auto’s, oude dinky-toys, oude benzine-pompen, zo oud dat ik ze niet eens heb meegemaakt (mijn vader had een garage met een shell-pomp) oude reclame-borden (heb er 1 gekocht, kon het niet laten)
Het is net alsof je terug bent in de tijd hier, maar dat hadden we vorig jaar ook al ervaren hier aan de route 66.
Het was vorig jaar zo leuk, dat we dit stuk morgen gewoon weer gaan doen!
Morgen naar de Grand Canyon, we moeten tegen half 11 inchecken voor de helikopter-vlucht over de North-rim en dan naar Laughlin, een gok stadje net over de grens van Nevada. Hotel is al geboekt. En dan zullen we eens kijken of de jackpot valt, want dan blijven we nog wat langer weg :)
We slapen vrijdag en zaterdag in Laughlin, misschien gaan we nog naar Lake Havasu City, want daar hebben ze de oude London Bridge over een rivier liggen.
Misschien is dit het laatste verslag eerst, want we hebben geen idee of er in Laughlin en Las Vegas free wifi te vinden is. We gaan echter wel op zoek, maar dat merken jullie dan vanzelf wel.
Anders komen de laatste verslagen pas over een week.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
