vrijdag 09-10-2009

Vrijdag 09-10-2009

Gisteravond waren we een beetje vroeg in slaap gevallen, ongeveer om 9 uur, haha
Dus vanochtend was ik om 4 uur wakker en Albert een kwartiertje later.
Koffie gezet, gelukkig was er een koffiezetmachine op de kamer en even op msn geweest, gezellig gekletst met Sil en Natas.
Om 6.30 zou het ontbijt “open” zijn. Nou, de belofte van een hot-breakfast vervloog erg snel. Het enige wat er was waren zelf te bakken wafels en koffie en thee. Tegen 07.50 kwamen er nog zoete broodjes en dat was het! Geen eieren en worstjes en toast, zoals beloofd op de website. We gaan maar even klagen dus......

Toen om 7.15 maar op weg naar de Grand Canyon, een van de 7 wereld-wonderen. We waren hier vorig jaar al geweest, dus nu alleen terug voor de helicopter-vlucht.
Vorig jaar waren ze volgeboekt, dus nu hadden we wel geboekt, tussen 11 en 12. Toen we aankwamen was het half 9, gewoon maar even proberen of het eerder kon. Dat kon dus, het was nog niet druk. We moesten eerst wegen, en toen direct door naar de veiligheidsfilm, die je verplicht moet kijken voor je aan boord mag.
We wilden nog even roken voordat we aan de beurt waren, maar helaas, we moesten direct door met de vlucht van 09.05 uur.
We zaten met 5 mensen in de heli, dus iedereen had een raamplaats.

In 1 woord: geweldig! Wat is dat leuk! De heli steeg op en 5 minuten later zaten we boven de North-rim van de Grand Canyon, vlogen over de Colorado-rivier, die erdoorheen stroomt, aan alle kanten enorm hoge wanden.
De North-rim is het mooiste gedeelte van de Canyon, maar ook de minst bezochte omdat hij vrij moeilijk bereikbaar is.
We hebben echt genoten, weer een hoogtepunt (het kan gewoon niet op)
Na een dik half uur waren we terug op het vliegveld, ik heb weer ontelbare foto’s gemaakt en gefilmd. Maar dit moet je zelf zien want een foto laat absoluut niet zien en voelen hoe mooi dit is!

Toen op naar de Route 66, deze hadden we vorig jaar ook al gereden, en eigenlijk moet je dit dus maar 1x doen. Alles stond nog op dezelfde plek als vorig jaar, werkelijk geen millimeter verschoven. Het was leuk, maar niet verrassend, want het was al bekend! Maar oke, we moesten toch richting Laughlin en op de interstate is helemaal niets te zien en we hadden tijd genoeg.

Tegen 3 uur waren we in Laughlin, een casino-stadje net over de grens van Arizona en Nevada.
We zitten in het Tropicana, een behoorlijk groot hotel/casino.
De kamer ziet er prima uit, een kings bed en een roken kamer.
Eerst even lid geworden van de Players-club, want met die kaartjes verdien je tijdens het gokken punten en daar kan je dan weer gratis eten/shows,slapen mee verdienen.
Bij het lid worden gelijk al ieder een t-shirt gekregen :)
Als je gokt krijg je ook gratis drinken, dus we zijn nu 6 dollar armer, de man 2 Budweizers rijker en hebben wat puntjes op ons kaartje staan!
Ik heb de spelerskaarten van vorig jaar ook nog, dat casino is hier recht tegenover, dus we gaan in dat hotel ons geluk ook nog wel even uittesten. (vorig jaar won ik daar 100 dollar)
Het mooie van die spelerskaart is ook nog dat het buffet dan goedkoper is, scheelt 5 dollar pp. Dus we hebben ons werkelijk rond gegeten voor 21 dollar (14,50)
We slapen hier morgen ook nog en dan zondag terug naar Las Vegas.

Op de auto staan nu 3600 miles, ik heb over de 1000 foto’s en 4 filmpjes en de credit card afrekening wordt een boekwerk. Je betaalt hier gewoon alles met je credit card, ook als het maar 2 dollar is :)

Na even zoeken met de laptop onder de arm (gelukkig is dit een kleintje) hebben we een free wifi spot gevonden.... :) dus vandaag en morgen toch een verslag....