zaterdag 4 december

Zaterdag 4 december:

We hebben het ontbijtbuffet van het Tropicana bezocht. Ook vorig jaar viel de gemiddelde leeftijd en het aantal “huge” Amerikanen ons al op, en het is net alsof het alleen maar erger wordt.
Ze lopen gelijk met 2 borden van het buffet, terwijl er genoeg is en je gewoon bij kan halen maar ze doen er alles aan om geen extra calorieën te verbranden. Het buffet is echt Amerikaans, bijna geen brood te bekennen, maar wel aardappelpuree, vlees, gravy, groenten. Gelukkig voor ons zijn er ook roereieren en overheerlijke bacon, toast was ook verkrijgbaar, maar voor de liefhebber: ook softijs en gebakjes :), en dat 's morgens om 7 uur!
En dan het gokken: je lacht je rot! Amerikaanse omaatjes van een jaar of 80 die dollars in de gokkast gooien alsof het niets is, ook dat al om 7 uur 's morgens. We vragen ons regelmatig af of die mensen er nog zitten of alweer......

Na het ontbijt op naar de Grapevine Canyon. De canyon is bekend om de grootste verzameling petroglyphs, de jongsten dateren van 150-200 jaar geleden en de oudsten zijn ongeveer 800 jaar oud. De betekenis van de meesten is onbekend, er wordt onderzoek naar gedaan. Wat wel heel herkenbaar is zijn de tekeningen van Bighorn sheep, die in de omgeving voorkomen Wat men ook inmiddels weet is dat de tekeningen gemaakt zijn door de voorouders van de Mohave indianen,
Om de Grapevine Canyon te bereken moet je over de Christmas Tree Pass, een dirtroad. Officieel mag je met de huurauto alleen maar op asfaltwegen rijden dus enige voorzichtigheid is geboden.
Op internet werd afgeraden om de hele pas te rijden maar de ranger vertelde ons dat dit best wel kon, dus we hebben de hele pas gereden. Na de Grapevine Canyon kom je langs de Spirit Mountain, een erg heilige berg voor de native people, ze geloven dat hier de spirituele geboorteplaats is van alle stammen. Ook versieren mensen tegen kerst de bomen op de pas, erg grappig om te zien.
Al met al een mooie rit, veel verschillende soorten rotsen en begroeing, het veranderd steeds, van heel droog tot heel groen. Ook de soort rotsen veranderd van graniet naar zandsteen.

Toen op naar Oatman, een living ghoasttown. Eerst nog even via Bullhead City, broodjes kopen voor onderweg en toen netjes via het asfalt naar Oatman.
Het is een mijnstadje met wat oude huisjes en een hotel die niet meer gebruikt wordt. In de glorietijd heeft Clarck Gable hier zijn huwelijksnacht doorgebracht en ze hebben een vriendelijke poltergeist: Oatie, de geest van een ierse mijnwerker die achter het hotel is overleden.
Oatie zijn we niet tegengekomen. Wel een heleboel ezels, de nakomelingen van de losgelaten mijnezels. Ook was er een gunfight, waarbij de sherrif de bankrover dood schoot.

Na Oatman maar weer terug richting Lauhglin, waar we nog even de oldtimershow van een casino wilden bekijken, allemaal erg mooi gerestaureerde auto's, sommigen kan je kopen (nadat je de jackpot hebt gewonnen)

Het is nu half 5 's middags, straks naar de outlet om dit verhaal erop te zetten en dan tussen de rollators door om nog even ons geluk te beproeven. Vanochtend ging het best leuk en het heeft ons bijna niets gekost.

Morgen terug naar Sin City, via Chloride, ook een living ghoasttown, en dan via de Hoover Dam.
Morgenavond ligt in de planning om naar Freemontstreet te gaan want daar gaat de burgermeester van Las Vegas de kerstboom ontsteken en dan kunnen we gelijk even lekker eten bij de Golden Gate.

Morgen ook maar even proberen om met mijn andere sleutelhanger met een klompje eraan weer een upgrade naar een betere kamer te versieren........

Na voorlezen aan Albert is deze tekst goedgekeurd om erop gezet te worden.....