donderdag 2 juni

Zoals gewoonlijk weer vroeg op, ontbeten, en op weg.
Via Teton NP, om misschien nog wat wild te zien, naar Yellowstone NP.

En de keus om door Teton te rijden, was absoluut geen foute keus!!!
Eerst zagen we een Moose lopen, en wat later bisons en toen stonden er opeens een heleboel auto’s langs de weg, rangers erbij, zwaailampen aan, iedereen stond te kijken en met enorme lenzen en verrekijkers te turen. Maar even vragen wat er te zien was: en ja, de hoofdprijs! Er was een moeder grizzley met 2 cubs gezien achter een boom en ze dachten dat ze er nog zat. Dus ook maar wachten…..en dat werd beloond. Na een minuut of 10 kwam er wat beweging en een enorme beer liep om de boom heen. Even later gevolgd door 2 kleine beertjes, die liepen te spelen. Ze waren op een afstand van een 150 meter. Toen moeder onze kant op kwam moest iedereen direct terug naar zijn auto, want ze kan heel snel agressief worden.
Het zag er erg lief uit, helemaal niet gevaarlijk, maar dat was het natuurlijk wel. We hebben allemaal staan genieten van dit schouwspel en achteraf horen we dat dit heel bijzonder was. Zelfs mensen die hier wonen hebben nog nooit een grizzley gespot, of soms van ver. Zo dichtbij is dus heel bijzonder.
Het was nog maar 9 uur, en onze dag was al goed, en we waren nog niet eens in Yellowstone.

Op naar Yellowstone:
Yellowstone is het oudste nationaal park in de wereld. Het park bestaat sinds 1 maart 1872.
Het heeft een oppervlakte van bijna 9000 km², waardoor het een van de grootste nationale parken is in de USA. De gemiddelde hoogte in het park is 2440 meter. In het park leven vele diersoorten, waaronder bizons, herten, verschillende beersoorten, coyotes en wolven.

Onder het Yellowstone National Park bevindt zich een vulkanische hotspot.
De vulkaan, die kan gelden als de grootste op aarde, is de Yellowstone caldera. In feite is het gehele nationale park één grote caldera met een doorsnede van bijna 65 km. Een nieuwe uitbarsting zou niet alleen catastrofaal zijn voor de wijde omtrek van het park, maar kan ook een 'vulkanische winter' van 80 jaar opleveren op het gehele noordelijk halfrond.

Deze supervulkaan komt gemiddeld iedere 600.000 jaar tot uitbarsting. De laatste uitbarsting dateert meer dan 640.000 jaar geleden.
De magma komt vanuit 640 km omhoog. In de ondergrond van het meer en de wijde omtrek bevindt zich een gigantisch magmareservoir onder de caldera . De caldera vormde zich 642.000 jaar geleden na instorting van de eigenlijke krater. Onder de caldera vult magma het reservoir (op 8-16 km diepte) op. Een deel van het magma weet zijn weg echter te vinden tot dichtbij het oppervlak via spleten. Het bewegen van het magma gaat gepaard met lichte aardbevingen. Op 28 december 2010 waren er 130 aardbevingen op 1 dag, de zwaarste die dag was 3,9 op de schaal van Richter.

Verder te vinden in Yellowstone:

Fumaroles (stoomgat):
Als verhit water onderweg op weg naar boven weinig weerstand krijgt dan verdampt het direct en deze damp bereikt, samen met ander omhoog stijgende gassen, de oppervlakte via een luid sissende fumarole, ook wel stoomgat genoemd.

Modderpotten:
De plek waar deze damp aan de oppervlakte komt is vochtig of modderig, zo ontstaat er een modderpot. Het lijkt er op alsof er modder staat te koken, maar het borrelen van de modder is gas en waterdamp dat zich door de modder omhoog worstelt.

Heetwaterbronnen:
Indien verhit water onder de grond veel hindernissen in de vorm van grote waterkolommen en kanalen op zijn weg omhoog tegenkomt, dan ontstaat er een proces dat leidt tot een heetwaterbron of tot een geiser. In sommige heetwaterbronnen kan de temperatuur van het water oplopen tot 90° Algen zijn de enige plantensoort die in dit water kunnen leven. De kleur van het water kan men min of meer als thermometer gebruiken: is het water zelfs voor algen te warm, dan is het blauw; in de groene (bij zuur water) en gele gedeelten (bij niet-zuur water) heeft het water een temperatuur van ongeveer 75° C. De oranje en bruine gedeeltes geven een temperatuur aan van ongeveer 50° C. Beneden de 50° C kunnen ook andere planten dan algen in het water groeien en kunnen er allerlei kleuren opduiken.

Geisers:
Soms zijn de ondergrondse kanalen zo nauw dat de luchtbellen niet omhoog kunnen borrelen. De luchtbellen duwen dan een deel van het water omhoog dat men dan boven de grond over de rand van de geiser ziet stromen. Een uitbarsting van een geiser wordt altijd vooraf "aangekondigd" doordat er water over de rand van de geiser stroomt. Doordat de hoeveelheid water in de geiser afneemt, vermindert daarmee ook de druk van de bovenliggende waterkolom. Hierdoor geraakt het proces beneden in een stroomversnelling. Er kan steeds meer water en stoom omhoog komen en op een gegeven moment spuit het onder grote druk staande water omhoog. Aldus ontstaat een geiser.

We kwamen binnen via de zuid-ingang. De eerste plek die we bezochten was West-Thumb. Hier vindt je heetwaterbronnen met mooie kleuren. Er was enorm veel stoom, want het water is erg heet, soms wel 90 graden en buiten is het KOUD, een graad of 5, en het waait ook nog erg hard.
Het 2e doel was The Old Faithful, een geiser die een paar keer per dag op gezette rijden erupties heeft. Om elke geiser/heetwaterbron van betekenis heeft men houten wandelpaden gemaakt waar men niet af mag ivm thermale activiteit. Aangekomen bij de Old Faithful zagen we dat er nog veel meer kleinere geisers in de buurt waren, maar moeder natuur besloot om ons te trakteren op een sneeuwstorm. We zijn dus naar binnen gevlucht in een restaurant met zicht op de geiser. Toen het sneeuwen wat gestopt was maar weer naar buiten en aangezien er veel mensen stonden namen we aan dat er een eruptie was aangekondigd. Na een tijdje wachten spoten er inderdaad enorme waterkolommen omhoog, ook weer met veel stoom erbij.
Doel nummer 3: de heetwaterbron Prismatic Spring, hij heeft erg mooie kleuren, maar je krijgt nooit de hele bron op de foto als je op de boardwalk staat. Maar ik had op internet al ergens de oplossing hiervoor gevonden: je moest een stuk van een trail lopen en dan een berg opklauteren en vanaf die berg krijg je hem helemaal op de foto. Dus auto geparkeerd en aan de wandel….Er lagen wat bisons in het gras te kauwen, we zijn er langs gekomen op 10 meter afstand. Toen de berg opgeklommen, pfffffff, zwaar! Mooie foto’s gemaakt en maar weer terug. Op de terugweg liepen we net langs een bison toen hij besloot om op te gaan staan….wat een schrik! Ik dacht: ja hoor, daar gaan we. Ze kunnen heel agressief worden en harder lopen dan wij, dus je bent altijd het bokje als zo’n beest besluit dat hij jou niet aardig vindt. Het liep gelukkig goed af…
Toen terug naar de auto en de prismatic spring gewoon bekeken zoals de meeste mensen doen. Het was een gigantische wolk stoom waar je doorheen moest en omdat het zo waaide liep je af en toe echt door wolken warm stoom heen. Gevolg: alles nat. Broek nat, haar nat, camera nat…..Maar het droogde ook vrij snel weer :)
Nog een rondje gemaakt over een ander paadje: daar ook leuke stoompotjes, fumeroles, heetwaterbronnen en een geiser gezien: de White Dome Geyser, een hele oude geiser die maar heel af en toe uitbarst. Staan we daar te praten met een paar landgenoten: hoppa, vloog er zomaar een paar meter hoog water uit. Weer een meevaller dus.
De dag vloog om, en we hebben zoveel gezien dat we niet meer weten wat er mooier is.

We zijn nu op de KOA in West-Yellowstone, het is hier koud, ze verwachten vorst en af en toe sneeuw, maar in de cabin is het kacheltje aan.

Morgen weer Yellowstone, de bovenste loop van het park.