vrijdag 02-10-2009

Vrijdag 02-10-2009

Vandaag waren we wat later aan de reis begonnen, ongeveer half 9.
Eerst hebben we nog staan kletsen met de groep Amerikanen die in de buurt van Moab gingen mountainbiken.
Toen op weg naar de Canyon of the Ancients national monument. Het stelt niet veel voor. Er is een ruine van een indiaanse nederzetting.
Wat wel heel leuk was is dat we hier een Amerikaanse tegenkwamen die zeer veel wist over het leven van de “Anasazi”, zo wordt de groep indianen genoemd die hier eeuwen geleden leefden. In Navajo-taal betekend dit: de voorvaderen van de vijand. Hoe ze zich zelf noemden is niet bekend.
De vrouw wist er erg veel van en raadde ons aan om ook naar het Anzasi hertitage museum te gaan, we moesten er maar een klein stukje voor omrijden en dit deden we dus aangezien we niet op tijd stonden.
Bij het museum aangekomen stond zij er ook en ze heeft ons rondgeleid, we hadden dus een persoonlijke tourguide. Ze liet ons de potten zien die de indianen bakten, allemaal in zwart-witte kleuren. Als kwast gebruikten ze de draden van de Yucca-plant, en van dezelfde plant weefden ze zelf schoenen. Van hondenvacht werd ook materiaal geweven.
Ook kregen we uitleg over de huizen, de ingangen waren klein en laag, dit was om de warmte binnen te houden. Elk dorp had een rituele ruimte, de Kiva, in de Kiva zat weer een klein holletje, de sipapu. De sipapu was de verbinding met de voorouders, en was erg heilig.
Vol met informatie gingen we, na de vrouw erg bedankt te hebben, verder naar Mesa Verde.

Mesa Verde is het enige Nationale Park in Amerika waar het niet gaat om de natuur, maar om de geschiedenis van de vroegere bewoners. Ongeveer vijftienhonderd tot dertienhonderd jaar geleden vestigde een groep Indianen zich op een dichtbegroeide hoogvlakte in het zuidwesten van de staat Colorado. De naam van dit gebied, Mesa Verde, betekent ‘groene tafel’. In het zuiden van dit gebied liggen veel ravijnen, waar de Indianen op beschutte plekken rotswoningen hebben gebouwd. Omstreeks het einde van de 13e eeuw lieten ze hun nederzettingen om nog onopgehelderde redenen in de steek, waarbij ze veel van hun persoonlijke bezittingen achterlieten. De rotsnederzettingen en de andere vroege sporen van menselijke bewoning in dit gebied, behoren tot meest omvangrijke en best bewaarde archeologische vondsten in heel Amerika.

De toegang naar de cliff dweilings, zoals de rotswoningen heten, was 25 miles.
Het was erg indrukwekkend om te zien hoe de huisjes in de rotswand gebouwd waren.
We zouden er 1 gaan bezoeken, maar we zaten ongeveer op 3000 meter en de ranger waarschuwde voor hoogteziekte. Er moest via een trap 170 meter gedaald worden en later moest je dat via een ladder weer omhoog klimmen. Mensen die niet gewend waren aan hoogte konden daar behoorlijk last van krijgen. En omdat ik her op de hoogtes nogal loop te hijgen hebben we het maar niet gedaan want mocht er wat gebeuren dan kost een trauma-heli je 15000 dollar en zo ver gaan onze credit-cards niet.
Nietaltemin hebben we genoeg gezien van het park om een goede indruk te krijgen hoe deze mensen hebben geleefd.
Weer een ervaring rijker dus!
We zitten nu een KOA camping in Cortez CO, weer een cabin, ook hier is het koud.
Eten is al ingekocht, weer een custumer card erbij :), scheelde weer 2,78

Morgen gaan we richting Page AZ, daar een hotel geboekt voor 2 dagen.
In de planning: door Monument Valley en dan gaan we zowiezo een slot canyon bezoeken, of de antelope, of de waterholes en we gaan de horseshoe bend bezoeken.

Er is internet in het hotel (ik selecteer nu gewoon op internet) dus ook morgen weer een verslag!