woensdag 4 juni

Gisteravond hadden we nogal luidruchtige buren. Ook het taalgebruik was zwaar onder de maat. De man had eerst ruzie met zijn vrouw en ging toen via de telefoon verder met anderen. Iedereen schold hij uit en verbrak dan de verbinding. De onderhoudsman van de camping had hem ook al gevraagd om zijn taalgebruik wat in te dammen, maar dit ging niet lang goed.

Wij hebben prima geslapen, maar Conny dus niet, want die had aan die kant een raampje die open stond.

Vanochtend, bij het uitchecken, toch maar gemeld bij de onderhoudsman. Hij verontschuldigde zich een paar maal en zei dat hij de mensen direct van de camping zou verwijderen en ze ook niet meer welkom waren…..

Aan de rit dus maar. Doel: Ah-shi-sle-pah, een gebied waar wij al eerder waren geweest, maar Conny nog niet. Het was ook niet een straf om daar een 2e keer heen te gaan. De weg was snel gevonden, het bordje dat het laatste stuk verboden toegang was, hebben we maar even niet gezien en we parkeerden heel mooi aan de rand van het gebied. We hebben daar wat geoefend met onze GPS, want bij de Wave moeten we het alleen doen.

Toen op naar de Valley of Dreams: een soortgelijk gebied met een soort van zandfiguren. We hadden de goede route in de GPS staan, alleen helaas was het laatste stuk weg veranderd in een zandbak, en de enige keus zou 2 kilometer lopen zijn tot aan dit gebied. Het was midden op de dag, de zon scheen volop dus deze gaat op de lijst voor een volgende reis!

Naar de camping dan maar. We hadden een cabin gereserveerd bij Desert Rose in Bloomfield. We komen binnen en ik zeg dat we gereserveerd hebben. Het meisje kijkt…geen reservering! Ze roept de baas erbij…Ook die verteld hetzelfde. Ik dus het mailtje uit de auto gehaald…..en toen werd het stil! Je zag de man denken van o jeee. Hij verteld dat ze geen cabin vrij hebben, en dat de vrouw die deze reservering heeft gedaan er niet meer werkt en dat hij toch even een oplossing moet bedenken. Eerst biedt hij aan dat we in een hotel gaan en dat hij dan 1 overnachting betaald. Na nog wat heen en weer gepraat komt hij erachter dat wij in ieder geval een tent hebben. Dus hij bedenkt dat hij zelf een tent en een luchtbed gaat halen en betalen en dat Conny daar dan in kan slapen. Ook krijgen we nog 10% korting op de staanplaats. Daar zijn we mee akkoord gegaan en in plaats van in een cabin slapen we nu in een tentenkamp. De tent van Conny is inderdaad ruim genoeg voor 1 persoon en wij gebruiken onze eigen tent gewoon.

Samen de tenten opgezet, en terwijl Albert de rest in orde maakt zijn Conny en ik naar de winkel geweest voor boodschappen. Onderweg heeft ze nog 2 caches opgepikt en we hebben op de terugweg pizza meegenomen. De volgende keer laten we ze bezorgen want nu heeft Albert de pizzabezorger niet gezien, een vrouw van zeker in de 70!

Morgen naar de King of Wings en misschien Bisti Badlands

Vandaag gereden: 200 mijl