dinsdag 10 juni

Vanochtend hebben we het rustig aan gedaan. Ondanks de helemaal volle camping was het vannacht toch vrij rustig.

Tegen 9 uur verlieten we de camping, eerst naar de kapper, Albert wilde zijn hoofd even weer wat kaler. Ze ging pas open om 10 uur, dus eerst maar iets bezocht in de omgeving van Moab: de zoektocht naar Olympic Torch Hodoo, ook bekend onder de naam Elvis Hammer. Hiervoor moesten we door de Sand Flats Recreation Area, waar ook de Lions Back en de Baby Lions Back liggen. Dit zijn rotsformaties die lijken op het achtereinde van een leeuw. De Lions Back is behoorlijk hoog en ik kan me niet voorstellen dat met hier met een SUV op en vooral af durft te rijden. Helaas konden we dit schouwspel niet zien, want de Lions Back is gesloten…..blijkbaar toch te gevaarlijk, zoals te zien op Youtube. De lagere Baby Lions Back is nog wel open, maar minder spectaculair.
Omdat we alleen de Salt Flats Recreation Area zouden passeren, hoefden we geen entree te betalen. Mochten we toch gebruik maken van de faciliteiten, dan moesten we terug om te betalen. We zijn er doorheen gereden op zoek naar de Olympic Torch: een 20 meter hoge rots, die alleen maar bezocht wordt door bergbeklimmers . We hadden de beschrijving en denken dat we hem hebben gevonden. Konden hem alleen niet bereiken omdat je behoorlijk moest afdalen en ook weer terug omhoog moet. Het was wel een erg mooi dirtroad ritje. Onderweg nog een bijna witte Osprey zien opstijgen. Helaas geen foto.

Na dit uitstapje maar weer terug naar Moab, naar de kapper. Dit keer is het gelukt.

Toen op naar een vrij weinig bezocht deel van Canyonlands NP: The Needles. Dit deel ligt in het Zuidoosten van Canyonlands en heeft deze naam gekregen wegens de kleurrijke “naalden” van Cedar Mesa Zandsteen die je hier vindt.

Het was een behoorlijke rit, 116 km in 1 richting, maar het was de moeite waard! Een erg rustig park, bijna geen bezoekers, en de stilte…….heerlijk!
Op de terugweg zijn we nog gestopt bij Newspaper Rock, een stuk rots helemaal vol met rotstekeningen. Er is niet bekend of dit nou een soort boek is, of berichten, dus je mag je fantasie zelf gebruiken.

Onderweg namen we een lunchpauze, smeerden een broodje en gingen op een picknickbankje zitten. Vrijwel direct kregen we bezoek: 2 raven die ook wel een stukje brood lustten. De een ging op het afdakje zitten en keek naar beneden of er al iets kwam. Ze zijn best wel imposant, maar ze waren wel bang voor ons, dus dichterbij dan 1 meter is het niet geworden. Ik heb ze natuurlijk wel een stukje gegeven, wat eigenlijk niet mag.

Ook in dit park stonden weer verschillende cactussen in bloei, Albert zei gisteren al die zijn de bollenvelden van het Zuidwesten.

Het is behoorlijk warm vandaag, ergens in de buurt van de 35 graden, dus we zijn weer teruggegaan naar Moab, hebben extra drinken ingeslagen voor de komende dagen, want we weten niet wat we nog tegenkomen voordat we naar Kanab gaan. Ook de liquirstore werd bezocht want in Utah verkopen de supermarkten geen drank, en laat nou net ons flesje vodka opgegaan zijn gisteren.

Het is nu half 6, de bbq staat weer aan, we eten beef op een stokje met potatosalad, hamsalad en brood. En natuurlijk een lowfat toetje…..

Vandaag gereden: 190 mijl

Morgen naar Torrey