woensdag 30 mei

Het gewone ritueel: vroeg opstaan en ontbijten. De free pancakes doen we morgen wel want we willen niet te laat op pad in verband met de warmte.

Gisteravond noodgedwongen nog even met Nederland gebeld. Maandag wilde ik mijn credit card gebruiken bij de Walmart en die werd geweigerd. Gelukkig deed Albert zijn kaart het wel, maar direct daarna was hij geblokkeerd. Albert had dus gisterochtend al gebeld en toen werd hij weer vrijgegeven. De mijne deed het na de Walmart wel weer maar ik had wel een mail dat ik zsm contact moest opnemen, dus maar even gedaan. Nu doen ze het beide weer :)

Vandaag zaten we tegen kwart voor 8 in de auto op weg naar Kasha Katuwe Tent Rocks:
Je kunt daar zien hoe de landschappen gevormd zijn door het geologische proces. Het National Monument ligt op het Pajarito Plateau in Noord-Centraal New Mexico en heeft een oppervlakte van 16,6 km²
De kegelvormige rotsformaties zijn de gevolgen van vulkaanuitbarstingen die 6 tot 7 miljoen jaar geleden plaatsvonden, en die dikke lagen as en puimsteen achterlieten. Er zijn twee belangrijke rotslagen: de oudste laag bestaat uit wit-oranje Peralta Tuff gesteente, de grijs getinte laag hoort tot de Cochiti Formatie. De meeste rotsen in het park zijn kegelvormig, maar de grootte verschilt enorm. Sommige Tent Rocks zijn maar een paar meter hoog, maar er zijn er ook die bijna 30 meter groot zijn. Veel van de rotsen hebben een caprock, een hardere bovenlaag, waardoor ze tegen slijtage zijn beschermd. Als een rots zo’n beschermende kap verliest, gaat het erosieproces een stuk sneller. Terwijl sommige Tent Rocks dus – naar geologische maatstaven gemeten – snel slijten, worden door erosie op andere plaatsen in het park nog steeds nieuwe exemplaren gevormd.

Een mooi en indrukwekkend geheel. Het eerste stuk was behoorlijk warm, maar later kwamen we in een soort slotcanyon en daar was het heerlijk koel. We wilden niet de hele trail lopen maar als je daar dan loopt ben je erg nieuwsgierig wat er achter de volgende bocht ligt.
Ergens op de helft bedacht Albert dat de auto niet op slot was, alles erin natuurlijk, maar dat kan hier dus gewoon, geen mens die erbij komt. We hebben ons ook niet gehaast om terug te komen en dat was ook niet nodig. Ook op de camping laten mensen hun hele inventaris op tafel liggen (incl laptop) en er gebeurt helemaal niets mee!

Onderweg naar Kasha Katuwe kwamen we aan de andere kant van de Interstate nog deelnemers tegen van de Gumball3000, helaas hebben we de mooisten niet gezien ( er doet zelfs een Veyron mee) en ze op de foto zetten was ook bijna niet mogelijk. Helaas was er geen uitkijkpunt waar we konden wachten dus we zijn maar doorgereden.

Na de Tent Rocks gingen we op weg naar Bandelier NM:
Bandelier National Monument heeft de meest ongewone en interessante ruines van het Zuidwesten. Hoge, nauwe canyons met genoeg wild, bergen met hoogte’s van 10.000 feet, veel onaangetast achterland en een kleurrijk gedeelte van de Rio Grande Vallei. Het park heeft een oppervlakte van 136 km².
Je kunt hier overblijfselen van oude indianenwoningen zien. Het park bestaat uit twee delen, de Frijoles Canyon Area en de Tsankawi Section. Het park ligt op de hellingen van de Jemez Mountains, en heeft nogal wat hoogteverschillen. Dit veroorzaakt grote verschillen in temperatuur en daardoor kent dit gebied een grote verscheidenheid aan flora en fauna.
Ongeveer 10.000 jaar geleden trokken hier nomaden rond. De eerste permanente bewoners kwamen in de 12e eeuw, de Ancestral Pueblo People zijn toen begonnen met de aanleg van woningen. Eerst bouwden zij vooral pithouses, huizen onder de grond. Later werden er ook bovengrondse stenen woningen gebouwd:de rotswanden van Frijoles Canyon bestaan uit zacht vulkanisch as, waarin door wind en regen makkelijk gaten ontstaan. Met behulp van gereedschappen werden deze gaten groter gemaakt, en de stenen woningen werden direct onder deze plekken gebouwd.
In 2011 woedde hier een enorme bosbrand, de Las Conchas Fire, de grootste brand in de geschiedenis van New Mexico. Daardoor is een aanzienlijk deel van het park verwoest en niet meer begaanbaar. Omdat er zoveel bos is verbrand zijn er een paar flashfloods geweest en die hebben hele paden weg gevaagd. Deze zijn niet meer te herstellen.

Een mooi park, er is veel verwoest vorig jaar, bruggen zijn weg gespoeld, het visitor centrum is omringd door zandzakken. We hebben een korte trail gelopen en hebben de cliff dweilings bekeken.

Als ik moest kiezen tussen beide parken dan zou ik naar de Tent Rocks gaan. De cliff dweilings en de ruines zijn leuk, maar we hebben al verschillende gezien en we vinden dat het wat op elkaar lijkt. Ook de weg erheen vertoonde veel gelijkenis met Mesa Verde.

Terug naar de camping zijn we over de 4 gegaan, een erg mooi gebied met veel bos, helaas is er een behoorlijk deel verbrand vorig jaar en de bomen stonden er triest bij, het gaat jaren duren voordat het weer mooi groen is hier.

Aangekomen in Bernailillo nog even naar de Albersons om eten te kopen en een koffiefilter, hier zochten we al sinds maandag naar en vandaag is dat gelukt!

Morgen naar Farmington via de Ah shi Sle Pah Wilderness.. Marjan: we gaan naar Pop & Moms

Vandaag gereden: 200 mile